پذیرفتن شرایطی که بروفق مرادت نیست کار سختیه ولی در نهایت باعث میشه راحت تر براش برنامه ریزی کنیم و آسیب روحی کمتری ببینیم
کمتر از دو هفته به عید باقی مونده ... مادرشوهر نزدیک یکماه و بیست روزه که بیمارستان بستریه و با این اوصاف مسافرت و دیدار پدر و مادرم بعد از 7ماه با احتمال خیلی ضعیف مقدوره
ناراحت نیستم ولی ذوق و شوقی برای عید ندارم .. چجوری به این حد از بی تفاوتی رسیدم خودمم نمیدونم .. هرسال بهمن ماه که میشد دلتنگی هام تمومی نداشت ...
دیگه دل خوشی از دیار خودم ندارم .. پاگذاشتن بجایی که لحظه به لحظه درد کشیدن مادرتو ببینی پر از درد و رنج و داغه...
خیلی وقته دل از این دنیا کندم سبکبالم و با داشتن همسر و دوتا بچه هام قانع قانعم و چشمم دنبال دارایی دیگه ای از دنیا نیست ... بچه هایی که وقتی بزرگ شدن باید دل ازشون کند...