شانس

از دوران مدرسه تو تمامی قرعه کشیا اسمم در میومد .. تو دانشگاه برای اردوی مشهد و جایزه ای که برا مسابقات با قرعه میدادنم همینطور ..... امروزم قرار بود به قید قرعه اسم 5نفر رو برا دریافت وام 2تومنی قرض الحسنه به بانک معرفی کنن که بین همه  اسم من دراومد 

به همسر میگم میخام یه طلای خیلی کوچیک برا خودم بخرم میگه تو هم یاد گرفتیا! بده برا گازسوز کردن ماشینم خرج کنیم .. الویتای همسر تا آخر امسال یکی خرید تلویزیون هوشمنده یکی گازسوز کردن ماشین خودش که اونم 8تومنی خرج داره! دیشب بهش میگفتم میدونی الویتای من چی ان؟ خرید لوستر برا خونه ... دستبند برا خودم ... کمد دیواری 

نمیدونم چرا اینهمه سال کل حقوقمو تمام و کمال میدادم دستش ...... واقعا الویتای مردا با زنا خیلی فرق داره ..... اصولا طلا دوست نیستم یه سرویس طلا و یه نیم ست از همون 10 سال پیش دارم  که فقط دستبند و مدالشو میندازم. حتی حلقه هم دستم نمیکنم  ولی الان میفهمم که به چشم سرمایه باید بهش نگاه میکردم!

خلاصه که این برنامه مسافرت یه تلنگری در جهت توجه بیشتر به خواسته ها و نیازهای خودم بود.... نبخشیدمش ولی نمیتونم عشق و محبتمو نشون ندم چون واقعا دوستش دارم! از روزی که اومدیم دیگه پامو تو خونه باباش نذاشتم و با اینکه پدر شوهر و مادرشوهرمو بهشون خیلی احترام قائلم و مادرشوهرمو خیلی دوسش دارم از همون روزی که برگشتیم  بر خلاف گذشته که تو صحبت هامون با همسر  اسمشونو  بابا و مامان  میگفتم ، الان میگم بابات.. مامانت! برخلاف گذشته که هی بهش یادآوری میکردم بهشون زنگ بزنه .. سر بزنه و .. دیگه کاری ندارم و میبینم رفت و آمداش به اونجا کمتر شده! اصولا فکر میکنم خونواده یخی هستن! 

به این نتیجه رسیدم که این خودم بودم که خواسته هامو تو الویت آخر قرار دادم. شاید تا الان لازم بود و بدون همراهی هم نمیشد صاحب خونه و .. شد.

یه خانمی دچار افسردگی خیلی شدید بعد زایمان بود الان بعد یکسال دوباره عود کرده ... باهام درارتباطه و خدارو شکر یکم متحول شده در حدیکه شوهرش بهش مشکوک شده و گوشیشو چک کرده!